179 olmaktan bahsediyorum, hatta vücudum olursa dediğim bile oldu. -Burada bir şeyi açıklamak istiyorum çünkü eğer yazmazsam içimde kalır ve kendimi rahatsız hissederim. Geçen de çok kötü bir gün geçirdim, çok korktum ve evde kimse yoktu annem geldikten sonra uzunca bir süre konuşmayı düşünmedim ama içimde daha çok batmaya başladı ve ne zaman konuşmaya başladım dünyaya döndüğümü hissetmeye başladım. Böyle durumlarda ya yazıcaksın ya da konuşacaksın. Büyük olaylarda yazmak yardım etmez.Içinde ki tüm nefreti,korkuyu ve rahatsız eden ne varsa kusmak zorundasın.- Devam ediyorum, evet 179 olmak benim hayatımda en çok istediğim ikinci şey. Ama ilkelerim vardır benim. Eksik olamam. (Ironi büyük şimdilik.)ben bir şey olma uğruna hiçbir şeyi vermem. Özellikle sağlığımdan bir parça...nasıl desem, hastalık hastası durumu değil bende ki, daha öte. Hastalık fobisi var bende. Beni korkutan bir hastalık aklıma geldiğinde dizlerimin bağı çözülecekmiş gibi olur. İnsanı çok sıkıyor, zorla depresif yapıyor. Zaten mental olarak iyi bir durumda olmayan ben, hayatımda çok sevdiğim bir şey pahasına bile olsa, sağlığımdan bir parça vermem. Dediğim gibi, mental olarak iyi durumda olsam hala ummazdım zaten 179 olmayı değil mi?
Ben aslında vücudumu aynada hiç güzel bir şekilde görmedim hayatımda, anlıyor musun? vücudumu resimler de çizdiğim gibi görmek istedim. Kusursuz değil.
Bu yüzden birinden özür dilemek istiyorum. Kimden bilmiyorum ama büyük ihtimalle kendimden, kendi vücudumdan...Kendi vücuduna işkence yapmamak için Müslüman olmak gerekmez. Benim ki dolaylı yoldan öyle ama.Çok özür dilerim. Güzel olmaya çalışırken fedakarlıklar yapmamayı öğrenemedim.
Hala manyağım ve büyümeni umuyorum ama biliyorum 'bilim' benim düşündüğüm kadar basit ve aptalca değil. Hala uzun olmak istiyorum, ama sağlıklı bir şekilde. Hiç bir şeyden ödün vermeyerek. Eğer bunu bu şekilde başarabilirsek mutlu olabilirim sadece. Eğer kendime zarar vermeden ve normalin (anladık? sağlık. evet.) dışına kaçmadan yapabilirsek başarılı olabiliriz. Ama hızlı olmalıyız da. Çünkü güzel olmak istiyorum, eminim bu vücut çok daha fazlasını hakediyor. Sadece bakıp geçmemeli. Biraz hayatını yaşamalı. Biraz mutlu olmalı. Biraz sevilmeli ve sevmeli.

"I couldn't understand it. I couldn't believe there were Pokémon that liked people.
Because, up until that moment, I'd never known a Pokémon like that. The longer my journey continued, the more unsure I became. All I kept meeting were Pokémon
and people who communicated with one another and helped one another. That was why I needed to confirm my beliefs by battling with you. I wanted to confront you
hero-to-hero. I needed that more than anything." Insert your narcissistic description of yourself here.
facebook twitter tumblr
email formspring livejournal