Bazı insanların aşağılık kompleksleri o kadar yüksek leveldedir ki, bu hastalıklarını tüm ailesine yaymaya çalışırlar. Ailesini dinlemeyip başka insanların yaptığı,dinlediği,giydiği,söylediğine saygı duyarlar.
Her insana saygı göstermek gerekir. Herkesi dinlemek gerekir. Sen söyleyince "hayır", başkası aynı şeyi söyleyince mi oluyor o şey doğru? Kusura bakma ama pek beynin yok gibi geldi bana burdan. Akıllı bir insan için doğru bir cümle yeterlidir. Senin kafanda kurduğun doğru insanların bunu söylemesi gerekmez, doğruyu doğru yapmak için.
Çoğu zaman açık sözlü ve aşırı derece de dürüstüm. Dün kokain çeksem bugün anneme söyler konu hakkında geyik bile yaparım. Tabi ki annem bunu kaldırabilecek bir insan olsaydı he he he. Ama ben onu da muhteşem manipülasyon yeteneğimle kandı-örterim. Asıl yazmak istediğim şeye geleyim.Açık sözlüyüm, dürüstüm ama kalp kırmamaya çalışıyorum. Çünkü karşımda ki insanı hissedebilen biriyim. Bir şey söylemese de hislerini anlayabilirim. Çünkü bende daha çok suskun bir insanım bu konularda. Çok duygu göstermeyi beceremiyorum.Küçükken çocuklar hediye aldıklarında sevinirler. Bende seviniyordum hepsi gibi, ama beğenmediğimi düşüneceklerinden endişe ediyordum, o zaman bile kendimi biliyormuşum. Kalp kırdığım zaman anlayabiliyorum. Ve zaten hassas insanların kalbini kırmak kolaydır. Bu yüzden üzülüyorum sonrasında. Ama bana laf sokulmasına dayanamıyorum. Özellikle gerektiğinden fazla üstünde durduğum bir konu yüzünden.Kafamda bir sürü şeyle savaşıyorum. Normal olabileceğim günleri hayal ediyorum.Uzun ve güzel olmayı hayal ediyorum.Bana tam istediğim şekilde bir suratım olup tam istemediğim bir şekilde vücudum olması samimi gelmiyor.Bu oluşum güzel değil.Eğer benden bu kadar şey aldıysan benden bir on üç santimi eksik görmeyecektin. Küçük bir kızın kalbini kırmak hoşuna mı gidiyor? Kızma bana, küsme.Kırık bir kalp ve hassas bir vücutla yaşamak kolay değil. Şu şekilde ölmek istemem.Normal hissettikten sonra ne zamansa o zaman olmasını istiyorum.Bende diğerleri gibi hissetmeyi öğrenmek istiyorum. Ben de onlar gibi yaşayabildikten sonra gitmek istiyorum. Belki istemiyorum. Her neyse.Pek iç açıcı bir konu değil.
Sadece bir şeyden eminim. Karanlık düşünmeme sebep olan, aklıma kötü şeyleri getiren sadece vücuduma yerleşmiş olan bir parazit. Kişiliğimle beslenen bir parazit.Aslında kişiliğimle alakası bile olmayan bir parazit. Bundan çok, çok daha iyi olduğumu biliyorum.

"I couldn't understand it. I couldn't believe there were Pokémon that liked people.
Because, up until that moment, I'd never known a Pokémon like that. The longer my journey continued, the more unsure I became. All I kept meeting were Pokémon
and people who communicated with one another and helped one another. That was why I needed to confirm my beliefs by battling with you. I wanted to confront you
hero-to-hero. I needed that more than anything." Insert your narcissistic description of yourself here.
facebook twitter tumblr
email formspring livejournal