İnsanlar hemen unutuyor. Ama yanlış şeyleri. Unutması gerekenleri ise yıllar boyu beynine eziyet ederek saklıyorlar.
Bir kaç gün önce ki yavru kedi katliamı. Herkes konuşurken artık kimseden haber yok.
Yamuk'umun videosunu izlediğimde kendimi o kadar kötü hissettim ki ondan sonra bu videoları izlemiyorum.
Ama sorun bu olayı Can Aksoy olayından sonra öğrenmem yani her iki videoyıda izledim. O olay en meşhur olanıydı bu tarz şeylerden. Hala oluyor. Dünyanın parazitleri geberip gidene kadar da olacaklar. Bazılarını tesadüfen bir iş yerinin kamerası çekmiş olacak da izleyeceğiz çoğundan haberimiz bile olmayacak. Aslanlar,kaplanlar ve diğer yetişkin büyük kediler bazen dişi onlarla çiftleşsin,ondan çocukları olsun diye dişinin başka kediden olan yavrularını öldürürler. Buna doğanın kanunu diyebiliriz, bir orospunun yavru kedileri ayağıyla ezmesine değil. Birde akıl hastasıymış güya? Neden o zaman dışarıda dolaşabiliyor?
En çok sinirlerimi hoplatan şeyde, anne kedinin görüntüleri yayınlanmış fb'da veteriner kontrolünden geçirmişler hayvanı, bu görüntüler altına "neden salmışlar ya yarın bizim çocuğumuza sataşırsa?" gibi döl israflarının yaptığı yorumlar. Merak etme, o çocuğun yanında ya sen olursun, ya diğer insanlar olur, illa ki yardım eden çıkar. O kadın eğer bir akıl hastasıysa bu zamana kadar çoktan bir insana da sataşmış olurdu, kedilere yaptığı işkenceden çıkattığım kişiliğinden konuşuyorum. Bana göre sadece sıfır insanlık duygusu taşıyan bir psikopat. Ve benim düşündüğüm, insanlara sataşırsa neye bulaşmış olacağını, kafasının ne kadar ağrıyacağını biliyor. Bu yüzden gücünün yettiği, savunmasız ve insanların canlarının bile ucuz olduğu bir yerde kimsenin sikinde olmayacağı hayvanlardan, kedilerden çıkarmış hıncını. Elbette herşeyi bilmiyorum. Sadece "bitter" hissediyorum. Görüntüyü izlemeye kafam dayanmaz. Artık hiçbirini izleyebileceğimi de sanmıyorum Yamuk'tan sonra.Suratı aklıma gelince bile kendimi durduramıyorum, alıkoyamıyorum ağlamaktan.

"I couldn't understand it. I couldn't believe there were Pokémon that liked people.
Because, up until that moment, I'd never known a Pokémon like that. The longer my journey continued, the more unsure I became. All I kept meeting were Pokémon
and people who communicated with one another and helped one another. That was why I needed to confirm my beliefs by battling with you. I wanted to confront you
hero-to-hero. I needed that more than anything." Insert your narcissistic description of yourself here.
facebook twitter tumblr
email formspring livejournal