Bugün aynaya bakıp "Belki bu insanlar olarak birinci hayatımızdır, belki daha göreceğimiz başka dünyalar vardır ve ben onlardan birinde istediğimi elde edebilirim" diye düşünürken ağzım ister istemez gerildi ve gözlerim doldu.
Benim için bu kadar önemliydi istediğim gibi görünmek.
Ölmekten korkmadım hiç bu hayatta, ama acı çekmekten ödüm patladı.
Küçücük şeylerden korkmaya, anlamsız derecede titiz olmaya ama ne hikmetse hala iğrenç ve pis kalmaya devam ettim.
Benim bazı ilkelerimden biri eğer biri beni görmeyecekse kendimi ayağa kaldırıp, tek başına bir şey yapamıyorum. Çünkü biliyorum manasız,kimse görmeyecek, hiç kimse benim bir şey yapıyor olduğumu ne bilecek ne tebrik edecek. Ben 4 yıldır yalnızım, yani yalnızlığa alışamamak durumu değil. Eğer buysa hayatım boyunca gereken temptationı bulamayacağım ve böyle yaşacağım anlamına gelir bu.
Çok umrumda değil artık bu haldeyken yaşamak.
Belki tüm hata, içinde bulunduğum bok çukuru ülke,şehir ve aileden kaynaklanıyordur.
Evet, evet kesinlikle bu. Özellikle aile.
Hiç bir suçum olmadığına yemin edebilirim.
O yüzden onlara hiç bir empati ile yaklaşmak istemiyorum artık.
Ama dışarıda beni kabul eden biri yok.
Bir mekan dahi yok.
Ben herşeyimi kaybettim.
Ama buna rağmen çok denedim.
Ben yaklaşık bir yıldır denemiyorum.
Her şeyi bıraktım,
Bir insan hayatı boyunca hiç önemli bir şey istemez, ve istediği zaman ki bu öyle bir dilek olur ki bu insanın hayatında inanılmaz bir değere sahip, yaşamını çok olumlu bir yönde değiştirebilecek bir dilek, gel gör ki böyle bir istek bu insanın ellerinde olmaz.
Bence bir şey istendiğinde,bir insanın yapacak gücü vardır. Çok ince şeyleri yazmıyorum...
Ki ben o incelikleri düşünebiliyorsam ve aklımı kurcalıyorsa, benden bilmem kaç kat daha iyi yaşayan insanların vicdanlarından ölmeleri gerekiyor anlatabiliyor muyum durumumu?
Benim çocukluğum çok tatlı geçti.
Hala çok imreniyorum çocuk halime.
O cesur,güzel,lider ruhlu kıza.
Şimdi ben koca bir HİÇim.
O yüzden yaşamayı hakettiğimi düşünmüyorum.
Yine o yüzden umarım herşeye bir son verebilirim.
Nasıl sorusunun cevabını ve yapacak cesareti bulurum.
Ne kendime ne de başkasına işkence çektirmeye hakkım yok.