"Bana yarın seni boğan, sana hayatı dar ettiren tüm hislerinden  kurtulacaksın ama asla istediğin gibi görünemeyeceksin." deseler, kabul ederim.
Bu dereceye geldim. Gerçekçi olmak zorundayım, gerizekalı değilim. 18 yaşındayım ben. Hala bu boyla uzun boylu olmaya transter olmak istiyorum. Bir gün olur belki diyorum. Elimde değil, çok istiyorum...Bir sebebim olsun zayıflamak için, yaşamak için diyorum. Bende insanım, ve iyi bir insanım. Ve özellikle hassas bir insanım.Duygularımı ifade edemem, ve son yıllar tüm özgüvenimi ve yaşama isteğimi süpürdü ve hala yanı başımda. Korkuyorum, her gelen yıl daha acıtıyor. 2014 yaşadığım en kötü yıl. 2013'den öncesi de bir boka benzemiyordu ama artık gerçek anlamda kötü hissediyorum ve düzeltilemeyecek bir yere gidiyor halim eğer en kısa zamanda bir şey yapamazsam. Boy meselesine bu yüzden de bu kadar takığım. Yalan söylemiyorum, evet çok utanç verici ama ben hayallerimde yaşayan bir insanım. Hayalgücüm çok çalışkan ve atiktir benim aksime.Hep yeni bir şeyler  üretir, hikayeler,kişiler,seks,güzellik.Bir şey görür ve onu kendine bir ilham olarak alır ve kendi hikayesini oluşturur. Hep sanatsal çalışır. Ve bu sanat genelde en çok göze, sonra kalbe ve cinsel organlara hitap eder. Cinsel organlara hitaben hele bazı şeyler var hayallerimin normal akışından çooook dışarıda ama aklıma gelince gülüyorum,gerçekte ister miydim acaba diye sorguluyorum kendimi bazen. Çok ucu kaçmış bazılarının.Herneyse. Ben kendimi hayal ederken aynada gördüğüm kızdan sadece yüzünü,tenini ve saçlarını ödünç alırım. Ne kişiliğini,ne vücudunu,ne sosyal statüsünü,ne yaşadığı yeri,ne ailesini,ne olmayan arkadaşlarını,ne evini. Çünkü onları zaten hayal ederim.Ben 2012de yaklaşık 20 kg vererek 53kga inmiştim.Ama sonra kafama takılan bir şey yüzünden resmen "bilerek" tekrar kilo aldım.Ve şimdi kendimde o isteği ve hırsı bulamıyorum. Ama bu kesinlikle yemeklere dayanamama ile alakalı değil.Bu kilo verdiğimde de kendimi beğenmememle alakalı kendimi artık kandıramıyorum. Herkes hayallerine ulaşamıyor, bu tamamen normal,ama kendimi kandıramıyorum, olmuyor. Bu sıralar deniyorum ama içimde ki uzun boylu porselen bebeği öldüremiyorum. Bunun yalnızlıkla da ilgisi var.En başından beri arkadaşlarım olsaydı bunlara hiç bulaşmayacaktım,zamanım olmayacaktı, belki yoluma bile çıkmayacaktı ama şimdi kendimi tamemen bir çirkinlik bataklığında görüyorum. Ama deniyorum, gerçekten.Buna kilo vermeyi denereyerek başlayacağım umarım. Kendimi hayallerimde o kadar bu şekilde yaşamışım ki,bazen gerçekten o kız olduğuma inanıyorum ve sanki 15 cm boy farkının dünyalar kadar olduğunu sanıyorum gerçeğe dönerken.Arkadaşım olmadığı için, güzellikle yoluma devam edebilmek istedim.Biliyorsunuz güzelseniz, daha fazla tolere edilme hakkınız var. Ama benim açımdan sadece özgüven ve içinde bulunduğum ortamı kendim için bir nebze daha rahat ve stressiz yapmak. Kendi bedenim içinde rahat olmak,sığabilmek.Çünkü büyük ölçüde sorunlarım var ortamlarda barınabilme ve oradaki insanlarla geçinebilmekle alakalı.Kendimi sever ve bedenimle rahat olursam çok daha kendim gibi olabilirim diye düşünüyorum.  Ama elbette bende her kadın gibi diğer kadınlar tarafından kıskanılmak istiyorum. Kendimi güzel hissetmek istiyorum yıllar sonra. Hayallerimdeki kadın olmak istiyorum, bunun hakkında yalan söylemiyorum. Ama vazgeçmek için çabalıyorum, en kısa sürede kötü alışkanlıklarımdan kurtulmak için yaptıklarımın dışına çıkacağım. Söz.