Artık uykumun benim amıma koymasına izin vermiyorum. Geceden korkmuyorum. Gerçekten,sadece kendimi cesaretlendirmek için söylemiyorum. Artık karanlıktan korkmuyorum.Az çok egzersiz yapıyorum denilebilir...Bunu tam olarak söylemem için bir hafta en azından buna alışmam lazım.Vücudum hiçbir şey yapmamamın yorgunluğu içinde. Gerçekten hareketler çok zor geliyor.Ama yapacağım, belki bugün ya da yarın tam olarak yapmayı öğreneceğim. İşime yarar ya da yaramaz istediğim konu için. Ama en azından sağlıksız değil.Ya da yaptığımda bir şeyleri kaybetmem söz konusu değil, gerçi bu ham halimle yanlış bir hareket yapmaktan korktuğum zamanlar oluyor. Benim gibi biri için 10'dan önce yatmaya özen göstermek istiyorum aslında. Yine kaybedeceğim bir şey olmayacak.Arayan ya da gitmem gereken bir yer yok. O yüzden o saatlerde uyumak istiyorum. Hayatımda belki de en çok istediğim şeyden vazgeçmek için erken. Bunları düşünmek için geç sadece. Daha önce akıl edebilmeliydim. Ama gözlerim kördü ve vücudum yorgundu. Hala da öyle, o egzersiz hareketlerini izleyemiyorum bile. Beni üzüyor. Gerçekten vücudum acıyor yaparken ve ben biliyorum bunlar bana, geçmişimde ne kadar çabalarsam çabalayım, ne kadar canım yanarsa yansın hayatın bana acımadığını bildiğimi anımsatıyor. Geriye kalan yorgun bir vücut ve ruhla hiç ilerleyemediğimi...Artık umrumda değil. Sanırım hiçbirşey. Bir iki şey var aslında...Ama bunlar sadece hayallerden ibaretler. Ben kendi başıma bir şey başarmak istiyorum.En azından denemek istiyorum. Denemek istiyorum. Ve başarmak istiyorum. Belki bu sayede vücudum yorgunluktan arınabilir. Ruhum tekrar şaşırır ve eski haline döner. Ve ben hayata geri dönerim. Çok ölmek istedim. Aslında belki tam ucuna gelmedim ama yollarını çok düşündüm.Ama kafamda hiç bir zaman gerçekten ölmek istemediğimi biliyordum.Hayatın bana acıyacağını düşündüğümden falan değil,daha hiç bir şey yapmamıştım, denememiştim belki başarılı olurdum.Hırslı biriydim, bir şeyleri başarabildiğimi biliyordum. İkinci bir şeyse, hayal gücümdü. Kendimde o kadar sevmediğim özelliğim var ki, saysam bitmeyecektir. Ama hayal gücümü çok severim, çünkü içimde çok sevecen, çocuksu ve masum biriyim. Ve iyi kalpliyim bu yüzden güzel şeyler hayal ediyorum. Ve masum oldukları için ayrı seviyorum onları.Çok sadığım.Sadece inandığım bir kişi ve ben varım hayallerimde. Elbette hayal ile gerçek bir olmuyor. Ama.Umrumda değil.
Sadece ben egzersiz yapmaya başladım ve yaza kadar bir sonuca varmak istiyorum. Ama o egzersizleri adam gibi yapmam gerekiyor.Kimse için değil, ama kendim için. Birşeyleri becermem gerekiyor artık.