Merak ediyorum acaba neden dönüp dolaşıp, konuyu beynime getiriyorum. Ya da neden beynim dönüp dolaşıp konuyu kendisine getiriyor? N'olur bir şey söyle artık. Ne yapmam gerektiğini söyle hayatımı düzeltmek için. Lütfen artık ağrılarımdan arınmam için bir yol göster. Her kalktığımda bir ağrıyla uyanmak istemiyorum artık.Yorgun hissetmek istemiyorum.Kaç yaşına kadar yaşarım bilmem, ama yorgun hissedeceğim zamanlar 18 yaşında olduğum zaman değil.
Yalvarırım artık kötü hislerden arındır beni. Lütfen.Ağrı,acı,yorgunluk,endişe yaşamak istemiyorum artık.Çok sıkıldım, stresten içim içimi yer oldu.Endişeyi bir tür dua görüyorum bir şeylerin olmaması için, yemin ederim. Bu duruma kadar geldim.Olabilecek her kötü şeyi düşünüyorum şaşırıp daha kötü hissetmemek için,ruh halimi anla n'olur.Benim gibi empati yap biraz.Bu durum iyi değil, insan sağlıklıyken bunun değerini bilmeli, ben ise sağlıklı olduğum halde kötü olacağımı düşünmekle geçiriyorum bu zamanlarımı.Başım,beynim ağrıyor.Ben korkuyorum,endişe ediyorum.Benim gibi yaşayan herkesin belki böyle ağrıları olabilirdi.Ama en kötüsünü düşünmekten alamıyorum kendimi işte. Biraz daha acı fikri beni ölmekten beter ediyor. Çok doldum. Kimseye belli etmek istemiyorum.Bir şeylere başlamak istiyorum artık.Lütfen canımı yakma daha. Başka birinin kapısını çal, beni yalnız bırak artık.

"I couldn't understand it. I couldn't believe there were Pokémon that liked people.
Because, up until that moment, I'd never known a Pokémon like that. The longer my journey continued, the more unsure I became. All I kept meeting were Pokémon
and people who communicated with one another and helped one another. That was why I needed to confirm my beliefs by battling with you. I wanted to confront you
hero-to-hero. I needed that more than anything." Insert your narcissistic description of yourself here.
facebook twitter tumblr
email formspring livejournal